Projekt miał na celu opracowanie i przetestowanie różnych modeli sztucznych sieci neuronowych (m.in. różnych konfiguracji sieci MLP, LSTM, splotowych) do generowania: muzyki łącznie z tekstem i wokalem, scenariusza teatralnego na podstawie wybranych dzieł literackich, a także obrazów lub animacji ilustrujących sztukę.  Dalszym etapem rozwoju będzie zastosowanie tych technik podczas tworzenia projektu syntezatora osób zmarłych i bota. Poniżej krótki przykład fragmentu wygenerowanej sztuki na bazie dzieł Szekspira i Mickiewicza, jak również melodii.

Fragment testowej sztuki teatralnej, wygenerowanej przez rekurencyjną sieć neuronową (poprawiona składnia i interpunkcja, zmodyfikowane imiona bohaterów):

/ Wchodzi Adam. /

ADAM
Precz! A idżże sobie!

KAJUSZ
Dziecię, twoje córki ochroniłem przed śmiercią! Na honor, pan musi mi wierzyć, panie doktorze!

KRZYSZTOF
Ha, widzisz, signor, a chwilę wcześniej dał on przejrzeć Mojemu Benedyktowi, a ten, wasza mość, uczciwe życzenia przesłał.

/ Szczypie go. /

Teraz ciężko z tobą, Ty, który się tak zna. Nie ma czasu, w którym nie jesteś nieumiejętny w ocenianiu
Ha! Adamie! Panie!

ADAM
Bo nie po to się żyje.

MARTYNA
Temu wszystkiemu zawdzięczam życie. Niby ryczał Telemachos dokoła miasta, a wszyscy już mówili: skończysz się, droga Martyno.

KRZYSZTOF
Najwaleczniejszy Adamie....

MARTYNA
Nie są to uczciwe myśli. Moja wina, że chciałam wyjść za ciebie, panie. Tak to jest być dzieckiem gorzkiej potrawy. Czeka cię cieżka przyszłość — nie znam innego wytłumaczenia — a choć król boleść mą widział, nie ma w twojej głowie miłosnych myśli! Niech głos czczy zbliża się spod rąk domu, a nawet i wychodzi ze mną. Zbliża się i zbliża z dzbankiem za zdrowie. Bodaj śmierci gniewem byłam od napaści ostatniej. Żegnam z honorem!

/wchodzi/.

Aby za ciebie. Wiem, kochany Adamie! Moi oskarżyciele niechaj myślą, że nie żyję. Będzie nam może lepiej? Szał cię miewa?

Fragment wygenerowanej piosenki (wyszła bardzo psychodeliczna):