Projekt miał na celu opracowanie i przetestowanie różnych modeli sztucznych sieci neuronowych (m.in. różnych konfiguracji sieci MLP, LSTM, CNN, seq2seq, Transformerów, GPT-2) do generowania: muzyki łącznie z tekstem i wokalem, scenariusza teatralnego na podstawie wybranych dzieł literackich, a także opowiadań, obrazów lub animacji ilustrujących sztukę. Poniżej krótki przykład fragmentu wygenerowanej sztuki na bazie dzieł Szekspira i Mickiewicza, link do monodramu napisanego przez AI na bazie dzieł Szekspira, Poe i Nietzschego oraz opowiadań AI w stylu książek Noblistki Olgi Tokarczuk.

Prace z 2017/2018 roku:

Wykorzystano głównie sieci LSTM.

Prace były fragmentem mojego innego projektu, mianowicie sztucznego oka dla osób niewidomych. Chciałem uzyskać możliwość opisywania widzianych przez urządzenie scen przy pomocy słów i muzyki. Poniżej przykład działania generatora tekstu, który nie został ograniczony żadnymi parametrami warunkującymi.

Fragment testowej sztuki teatralnej, wygenerowanej przez rekurencyjną sieć neuronową (poprawiona składnia i interpunkcja, zmodyfikowane imiona bohaterów):

/ Wchodzi Adam. /

ADAM
Precz! A idżże sobie!

KAJUSZ
Dziecię, twoje córki ochroniłem przed śmiercią! Na honor, pan musi mi wierzyć, panie doktorze!

KRZYSZTOF
Ha, widzisz, signor, a chwilę wcześniej dał on przejrzeć Mojemu Benedyktowi, a ten, wasza mość, uczciwe życzenia przesłał.

/ Szczypie go. /

Teraz ciężko z tobą, Ty, który się tak zna. Nie ma czasu, w którym nie jesteś nieumiejętny w ocenianiu
Ha! Adamie! Panie!

ADAM
Bo nie po to się żyje.

MARTYNA
Temu wszystkiemu zawdzięczam życie. Niby ryczał Telemachos dokoła miasta, a wszyscy już mówili: skończysz się, droga Martyno.

KRZYSZTOF
Najwaleczniejszy Adamie....

MARTYNA
Nie są to uczciwe myśli. Moja wina, że chciałam wyjść za ciebie, panie. Tak to jest być dzieckiem gorzkiej potrawy. Czeka cię cieżka przyszłość — nie znam innego wytłumaczenia — a choć król boleść mą widział, nie ma w twojej głowie miłosnych myśli! Niech głos czczy zbliża się spod rąk domu, a nawet i wychodzi ze mną. Zbliża się i zbliża z dzbankiem za zdrowie. Bodaj śmierci gniewem byłam od napaści ostatniej. Żegnam z honorem!

/wchodzi/.

Aby za ciebie. Wiem, kochany Adamie! Moi oskarżyciele niechaj myślą, że nie żyję. Będzie nam może lepiej? Szał cię miewa?

Fragment wygenerowanej piosenki:

Eksperymenty z CNN i seq2seq.

Prace z 2020 roku:

Wykorzystano GPT2 + LSTM + dyskryminator decydujący o wyborze najlepszego fragmentu do kontynuacji wg określonej metryki.

Krystyna Czubówna, Anna Dereszowska oraz komputerowo „wskrzeszony” Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, William Szekspir, Fryderyk Nietzsche i Edgar Allan Poe. A oprócz tego pytania o szczęście, śmierć i miłość. Co łączy to wszystko? Odpowiedzią jest… sztuczna inteligencja, którą wspólnie z Jarosławem Kuźniarem postanowiliśmy wykorzystać do stworzenia 3 słuchowisk.

Prace z 2021 roku:

Wykorzystano 5 x GPT2 + dyskryminator decydujący o wyborze najlepszego fragmentu do kontynuacji wg określonej metryki.

Czy sztuczna inteligencja jest w stanie stworzyć utwór literacki na wzór tekstów noblistki? By się przekonać, „nakarmiliśmy” sieci neuronowe powieściami Olgi Tokarczuk. Po nauce tych tekstów AI wygenerowała własne teksty – oto pierwszy z nich: „Dobro”. Wysłuchacie go w ramach cyklu "Nie taka sztuczna inteligencja" tutaj:

https://voicehouse.co/odcinki/monolog-iv-dobro/

„Są dziwni i pokręceni. Mają swój własny sposób mówienia i myślenia. Utknęli w przeszłości. Nigdy nie są zadowoleni ze swojej fizycznej jaźni” - tak zaczyna się powieść "Zło" napisana przez sztuczną inteligencję, która została nauczona na bazie książek Noblistki. Czy sztuczna inteligencja jest w stanie napisać tekst literacki, wzorując się na najlepszych z najlepszych? Oto link do słuchowiska:

https://voicehouse.co/odcinki/monolog-v-zlo/